Choć od premiery platformy Intel Bay Trail minęły dopiero dwa miesiące, to producent już teraz powoli ją odświeża. Niedawno pisaliśmy o nowych układach z serii Bay Trail-M dla laptopów, natomiast teraz pojawiły się odświeżone procesory Bay Trail-D dla komputerów stacjonarnych.
Mowa tutaj o zintegrowanych procesorach SoC a konkretnie o modelach Celeron J1800 i J1900 oraz Pentium J2900, które pracują z nieco wyższymi taktowaniami względem poprzedników. Najsłabszy J1800 został wyposażony w 2 rdzenie o taktowaniu 2,41 GHz (2,58 GHz w trybie Turbo Boost), 1 MB pamięci podręcznej L2, 2-kanałowy kontroler pamięci DDR3L-1333 oraz zintegrowaną grafikę o częstotliwości 688 MHz (792 MHz w trybie Turbo Boost).
Procesory Celeron J1900 i Pentium J2900 mają już 4 rdzenie o taktowaniu odpowiednio 2 GHz (2,42 GHz) i 2,41 GHz (2,67 GHz). Ponadto oferują one 2 MB pamięci podręcznej drugiego poziomu, 2-kanałowy kontroler pamięci DDR3L-1333 i układ graficzny o zegarze 688 MHz (854 MHz) lub 688 MHz (896 MHz). Wszystkie procesory Intel Bay Trail-D charakteryzują się współczynnikiem TDP na poziomie 10 W i są bezpośrednio montowane na laminacie w obudowie BGA.
\Celeron J1750|2|2,41 / - GHz|1 MB|688 / 750 MHz|10 W|-
\Celeron J1800|2|2,41 / 2,58 GHz|1 MB|688 / 792 MHz|10 W|TS-x51
\Celeron J1850|4|2,0 / - GHz|2 MB|688 / 792 MHz|10 W|-
\Celeron J1900|4|2,0 / 2,42 GHz|2 MB|688 / 854 MHz|10 W|TS-x53
\Pentium J2850|4|2,41 / - GHz|2 MB|688 / 792 MHz|10 W|-
\Pentium J2900|4|2,41 / 2,67 GHz|2 MB|688 / 896 MHz|10 W|-
System-on-a-chip
SoC (ang. System-on-a-chip) lub SOC (ang. System On Chip) mianem tym określa się układ scalony zawierający kompletny system elektroniczny, w tym układy cyfrowe, analogowe (także radiowe) oraz cyfrowo-analogowe. Poszczególne moduły tego systemu, ze względu na ich złożoność, pochodzą zwykle od różnych dostawców. Przykładowo jednostka centralna pochodzi od jednego dostawcy, a porty komunikacji szeregowej od innego. Typowym obszarem zastosowań SoC są systemy wbudowane, a najbardziej rozpowszechnionym przedstawicielem tego rozwiązania są systemy oparte na procesorach w architekturze ARM.
W przypadku, gdy niemożliwe jest zintegrowanie wszystkich obwodów na jednym podłożu półprzewodnikowym, poszczególne moduły wykonuje się na oddzielnych kryształach, a całość zamyka się w jednej obudowie. Rozwiązanie takie określane jest mianem SiP (ang. System-in-a-package), jest ono jednak mniej opłacalne ekonomicznie.
W odróżnieniu od mikrokontrolerów SoC są wyposażone w CPU o stosunkowo dużej mocy obliczeniowej (pozwalającej uruchamiać systemy operacyjne takie jak Linux i Windows CE) oraz bardziej specjalizowane peryferia.
Struktura
Typowy układ typu SoC składa się z elementów takich jak:
- pojedynczy mikroprocesor, mikrokontroler lub rdzeń DSP
- bloki pamięci złożone z modułów RAM, ROM, EEPROM lub FLASH
- układy czasowo-licznikowe
- kontrolery transmisji szeregowej lub równoległej (np. UART, SPI, USB, Ethernet)
- przetworniki analogowo-cyfrowe lub cyfrowo-analogowe
- obwody zarządzania zasilaniem
Więcej informacji: System-on-a-chip – Wikipedia, wolna encyklopedia
